Welkom op de website van Iris Drenth
Hier publiceer ik eerder verschenen poëzie en nieuw werk

• Grensland

  

  

  When I am dead, bury me
  In my beloved Ukraine,
  My tomb upon a grave mound high
  Amid the spreading plain,
  So that the fields, the boundless steppes,
  The Dnieper’s plunging shore
  My eyes could see, my ears could hear
  The mighty river roar.

  Uit: Testament (Zapovit)
  Taras Shevchenko, 25 december 1845, Pereiaslav
  Vertaald door John Weir, Toronto, 1961

  Grensland

  Het warme land van de Oekraïne in de zomer:
  de meisjes, hand in hand, en Walentina draagt
  de mooiste jurk want haar vader heeft meer
  geleerd dan de boeren. Zelf zal ze ook leren,

  van de kleinste koevlekken tot aan de stand
  van de zon en de maan boven toendra en taiga,
  de steppen en het graan. De soldaten van Hitler
  en Stalin geven haar toekomst een vreemde naam.

  ,,De ossen loeien als de voederbakken vol zijn”,
  zei ze laatst, ,,dat stond in de schoolboekjes maar
  dat is niet goed. Als de voederbakken leeg zijn

  natuurlijk”, en ze giechelde. Als ik straks dood ben
  begraaf dan mijn hart in de Oekraïne. Ik zette de
  kopjes op tafel en schikte de bloemen in het raam.

  @Iris Drenth, Walentina’s Ruimte (Amsterdam, 2011)